منشأ تولید و بافندگی ابریشم قدیمی و در افسانه ها نا معلوم است. این صنعت بدون شک در چین آغاز شد، جایی که، طبق اسناد بومی، از زمانی قبل از اواسط هزاره سوم قبل از میلاد وجود داشت. در آن زمان مشخص شد که تقریباً 1 کیلومتر (1000 یارد) نخی که پیله کرم ابریشم را تشکیل می‌دهد، می‌توان آن را جدا کرد، نخ ریسی کرد و بافته شد، و در اوایل پرورش سرو به یکی از ویژگی‌های مهم اقتصاد روستایی چین تبدیل شد. یک افسانه چینی می گوید که همسر امپراطور زرد اسطوره ای، هوانگدی بود که به مردم چین این هنر را آموخت.
در طول تاریخ، ملکه به طور تشریفاتی با نوغانداری مرتبط بود. دماسک بافی احتمالاً در سلسله شانگ وجود داشته است و مقبره‌های قرن چهارم تا سوم پیش از میلاد در ماشان در نزدیکی جیانگلینگ (استان هوبی) که در سال 1982 کاوش شده است، نمونه‌های برجسته‌ای از پارچه ابریشمی، گز، و گلدوزی با طرح‌های تصویری را نیز ارائه کرده است.
نخ ابریشمی
دستاورد اصلی سلسله سونگ در تولید ابریشم، کامل کردن کسی بود، یک ملیله ابریشمی پارچه کودری بسیار ظریف که روی یک ماشین بافندگی کوچک با سوزن به عنوان شاتل بافته می‌شد. به نظر می رسد این تکنیک توسط سغدی ها در آسیای مرکزی اختراع شده است، اویغورها آن را بهبود بخشیده و چینی ها در قرن یازدهم آن را اقتباس کردند.
اصطلاح کسی (به معنای واقعی کلمه ابریشم برش خورده) از شکاف‌های عمودی بین نواحی رنگ‌ها ناشی می‌شود که ناشی از عدم اجرای نخ‌های پود درست در عرض است. همچنین گفته شده است که این کلمه از مفاسد قز فارسی یا خز عربی است که به ابریشم و فرآورده های ابریشمی اطلاق می شود. کیسی برای روپوش ها، صفحات ابریشمی و جلدهای طومار و برای ترجمه نقاشی به ملیله استفاده می شد. در سلسله یوان، پانل‌های کیسی به اروپا صادر می‌شد، جایی که در لباس‌های کلیسای جامع گنجانده می‌شد.
صادرات ابریشم
ابریشم بافی و تولید مخمل کالیفرنیا به یک صنعت بزرگ و یکی از صادرات اصلی چین در سلسله هان تبدیل شد. مسیر کاروان در سراسر آسیای مرکزی، معروف به جاده ابریشم، ابریشم چینی را به سوریه و به رم می برد. در قرن 4 قبل از میلاد، ارسطو فیلسوف یونانی اشاره کرد که در جزیره کوس، نوغانداری انجام می‌شد، اما ظاهراً این هنر از بین رفت و در قرن ششم پس از میلاد، از چین دوباره به بیزانس معرفی شد.
منسوجات چینی خرمای هان در مصر، در گورهای شمال مغولستان و در لولان در ترکستان چین یافت شده است. ابریشم توسط حاکمان هان به عنوان هدایای دیپلماتیک و همچنین برای خرید عشایر تهدید کننده و تضعیف آنها با طعم دادن به آنها از تجمل استفاده می شد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.